کد مطلب:37773 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:2

گنجینه پرسمان » اهل بيت

چطور ميتوان ثابت كرد كه خداوند، ماده نيست (در تعريف ماده گفتهاند: ماده جِرم دارد و حج اشغال ميكند)؟

به اين دليل خداوند ماده و جسم نيست كه هر موجود مادي و جسماني محتاج و نيازمند است و موجود كه نيازمند باشد، ممكن الوجود است، در حالي كه خداوند واجب الوجود است.

موجود مادي نيازمند است به:

1 - علت؛ هر موجودي كه مادي باشد، ممكن الوجود است و هر ممكن الوجود، نيازمند به علت

پديدآورنده دارد.

2 - نياز به اجزا؛ هر موجود مادي و جسماني داراي اجزا است و هر چه از چند جزء تشكيل شده باشد، نيازمند به اجزاي خود است.

3 - نياز به مكان؛ هر جسمي و جسماني محتاج به مكان است.

پس موجود مادي از سه جهت موجودي نيازمند است و موجود نيازمند محال است خدا باشد. از طرفي موجود مادي دائماً در حال تغيير و تحول است و محل حوادث گوناگون است. چيزي كه دائماً در حال پذيرش

حوادث باشد، حادث و ممكن الوجود است و محال ميباشد كه واجب الوجود باشد و خداوند واجب الوجود است.

باب حادي عشر، ص 73؛ محمد تقي مصباح يزدي، آموزش عقايد، ص 86.

پس موجود مادي از چند جهت نيازمند به غير است و موجود نيازمند محال است كه خدا باشد. از اين رو خدا موجود مادي نيست. به تعبير ديگر: خدا موجودي بي نياز است و موجود مادي، موجود نيازمند است، پس خدا موجود مادي نيست.

پرسش:1: چرا به طور كلي امامان زنان زيادي ميگرفتند؟ بيشترين ايراد را روي اين مسأله ميگيرند و ميگويند: امامان شما زن را لباس فرض ميكردند كه وقتي يكي كهنه شد، يك لباس نو ميخرند!

انتخاب پيامبران براي ارتباط با خدا جهت دريافت پيام براي هدذايت بشر به طور گزاف نبوده است. مثل اين كه بين انسانها قرعه بكشند يك كسي اسمش دربيايد براي پذيرش نبوت، بلكه به خاطر شايستگي و لياقت ويژهاي است كه در پيامبران وجود داشته و اين شايستگي را ميداند. قرآن ميفرمايد: آنان را برگزيديم و به صراط مستقيم هدايت كرديم.

انعام (6) آيه 87.

و فرمود: خاد خودش بهتر ميداند كه رسالت را كجا قرار دهد.

همان، آيه 124.

ارتباط بين خدا و بنده دو طرف دارد: يكي خدا و ديگري بنده. از طرف خداوند هيچ مانعي وجود ندارد كه با بندگان ارتباط خاص داشته باشد، چون فياض مطلق است و با هيچ كس هم قرابت و نسبت فاميلي ندارد.

همه مخلوق اويند و چشمه فيّاض او همه را به وجود آورده است، از اين رو هدايت عامه او شامل همه موجودات است، ليكن از طرف بنده بستگي به شايستگي و قابليت دارد. هر كس اين قابليت را داشته باشد، براي اين ارتباط خاص (نبوت) گزينش ميشود، و شايستهترين فرد در زمان بعثت براي نبوت و پيامبري انتخاب ميگردد. يعني انسان بايد به قابليت هايي دست يابد، تا بتواند وحي و كلام الهي را پذيرا باشد. وحي و كلام الهي تنها در سينه پاك و بي آلايش وارد ميشود كه توانايي درك آن و در خود جاي دادن آن را داشته باشد. پس همه كس شايستگي دريافت پيام الهي و ارتباط خاص با خدا را ندارد، بلكه عدهاي از انسانها كه خداوند عالم نهان و آشكار آنان را ميشناسد، اين قابليت را دارند و بدين خاطر به اين مقام برگزيده ميگردند تا پيام الهي و هدايت تشريعي را كه همگان بدان نيازمند هستند، ولي قدرت دريافت مستقيم آن را ندارند، به آنان ابلاغ

نمايند.

ارتباط خدا با بنده اختصاص به وحي تشريع كه ارتباط با پيامبران است ندارد، بلكه ارتباطهايي هست كه هر كس قابليتش را داشته باشد، مرتبط ميگردد. قرآن كريم ارتباط خدا با غير از پيامبران را نقل كرده است. ميدانيم كه مريم مادر عيسي را خداوند در زمره پيغمبران ذكر نكرده ولي ارتباط و اتصال با جهات ديگر را به گونه بسيار عالي براي اين زن برگزيده ذكر كرده است كه فرشتگان بر او ظاهر ميشدند و با لو سخن ميگفتند: مرتضي مطهري، مجموعه آثار، ج 4، ص 355.

فرشتگان گفتند: اي مريم، خدا تو را برگزيده و پاك ساخته، و بر تمام زنان جهان برتري داده است براي او از آل عمران (3) آيه 42.

غيب، غذا ميآوردند تا جايي كه زكرياي پيامبر در شگفت ميماند و ميگفت: اي مريم، اين را از كجا آوردهاي؟! گفت: از سوي خدا است. خداوند به هر كس بخواهد، بي حساب روزي ميدهد.

همان، آيه 37.

قرآن در مورد مادر حضرت موسي ميگويد: ما به مادر موسي وحي (الهام قلبي) كرديم كه: او (موسي) را شيرده، و هنگامي كه بر او ترسيدي، وي را در درياي (نيل) بيفكن، و نترس و غمگين مباش، كه ما او را به تو باز ميگردانيم و ا و را از رسولان قرار ميدهيم.

قصص (28) آيه 7.